Hoewel het misschien niet een onderwerp is waar graag over wordt gesproken, is het toch iets wat hoort bij de realiteit.
En nee, we praten niet alleen over de huidige realiteit, maar ook over vroeger. Al sinds jaar en dag zijn er kinderen die zich (pas) op latere leeftijd afzetten tegen hun ouders afzetten. Er zijn daar verschillende redenen toe te schrijven, al zullen de regels van kind tot kind verschillen. In deze blog geven wij enkele van die redenen.
Waar het begint
Voordat we beginnen met van allerlei informatie willen we je nog wijzen op een aantal zaken:
- Het kan zijn dat de oorzaak van het ‘geschil’ tussen ouder en kind niet in deze blog staat. En doet het dat wel, wees je er dan van bewust dat er waarschijnlijk nog veel meer zaken ten grondslag liggen aan die oorzaak.
- Als je psychische klachten ervaart door het missende contact met je kind, zoek dan professionele hulp.
- Wederzijds respect is een van de belangrijkste waarden als het gaat om een ouder-kindrelatie. Oordeel niet, stel je open op en probeer op verschillende manieren toenadering te vinden.
Waar het begint, maar dan echt
Nu we je hebben gewezen op een aantal belangrijke zaken, gaan we terug naar de, waarschijnlijk, oorspronkelijke oorzaak van het afzetten. We gaan terug naar het ‘leed’ dat de puberteit heet.
Althans, zo voelt het misschien. Wanneer je kind de puberteit doorgaat, zal dat ongetwijfeld veel spanningen opleveren. Alles waar jij als ouder zo hard voor hebt gewerkt, wordt nu zo ‘hops’ de prullenbak in geflikkerd. Gek is dat overigens niet, omdat pubers zich kenmerken door het opzoeken van de grenzen.
Seks, drugs en rock-‘n-roll
Ofwel het is tijd voor alles dat (eigenlijk) niet mag. De Van Dale omschrijft de puberteit niet voor niets als als een ontwikkelingsfase. Lees:
Ontwikkelingsfase van seksuele rijping tussen kinderjaren en volwassenheid
Van Dale
Overigens zijn ze niet alleen bezig met een seksuele rijping, maar ook de rijping op cognitief vlak. Zo zijn ze immers bezig met een ontwikkeling qua identiteit. Ze ontwikkelen hun eigen smaak, maar zijn ook constant bezig met het zich vergelijken met anderen. In een puberbrein gaat ontzettend veel om en daarbij hoort strijd. Dat die strijd thuis nog weleens omhoog zal komen, is dan ook niet heel verrassend. Emoties staan daarbij geregeld boven het rationeel denken. Een puber is niet respectloos, hij weet gewoon niet beter. En oh ja, dat je als ouder probeert het goede aan te raden, zal je puber alleen maar als ‘irritant’ ervaren. Houd desondanks voet bij stuk, de relatie zal in de meeste gevallen weer goed herstellen.
Over het algemeen zie je dat na de puberteit alles weer wat rustiger wordt. De relatie hoe je deze vroeger had, zal hoogstwaarschijnlijk weer terugkomen.
Het afzetten stopt niet
Maar, hoewel de relaties vaak herstellen, zal dat in sommige gevallen niet zo zijn. Hiervoor kunnen verschillende redenen zijn. We hebben een aantal van deze voorbeelden, lees: voorbeelden, voor je op een rijtje gezet.
#1 Persoonlijke ontwikkeling
In de persoonlijke ontwikkeling die je, toen nog, puber heeft doorgemaakt, heeft hij of zo waarden en overtuigingen gekregen die alles behalve overeenkomen met die van jou. In sommige gevallen verschillen deze zaken dermate erg, dat je simpelweg niet meer samen door één deur kan. Wees te allen tijde respectvol en probeer het gesprek aan te gaan.
#2 Relatie
Het kind blijft zich maar afzetten, omdat hij of zij het gevoel heeft dat zijn nieuwe partner niet wordt geaccepteerd door de ouder of beide ouders. Hij of zij zal het gevoel krijgen dat keuzes niet worden geaccepteerd en kiest liever voor zijn eigen geluk, dan hij aan eraan toegeeft.
#3 Bemoeienis
Hoewel je het beste voor hebt met je kind, blijf je als ouder te veel bemoeien. Je laat het kind geen eigen keuzes maken en het kind voelt zich niet gewaardeerd in eigen keuzes. Op alles komt een ‘maar’ en niks weet het kind beter dan de ouder. Op een gegeven moment is het tijd om los te laten en zal je als ouder moeten accepteren dat je kind niet altijd dezelfde keuzes maakt als jij. Als er om advies wordt gevraagd, kan je dit natuurlijk geven, maar houd je verder wat vaker op de achtergrond.
#4 Jeugd
Natuurlijk kan het zijn dat er in de jeugd bepaalde traumatische problemen hebben plaatsgevonden, waarna het kind op latere leeftijd, wanneer het kan, bewust afstand neemt van zijn ouders. In plaats van het gesprek aan te gaan, wordt ontwijkend gedrag vertoond. Of, het gesprek is al aangegaan, maar in de ogen van het kind is er niks veranderd, waarna ervoor wordt gekozen weg te blijven uit bedreigende situaties.
#5 Trouble in paradise
De oorzaak van het afzetten tegen de ouders hoeft niet altijd bij de ouder te liggen, het kan ook bij het kind voorkomen. Denk eens aan hevige problematiek, zoals verslaving, dat bij het kind speelt. Het kind toont ander gedrag dan je van hem gewend bent, gezien het letterlijk in gedrag is veranderd.
Wat kan je doen als je kind op latere leeftijd zich tegen je afzet?
Tja, wat kan je doen, wat kan je doen? Het blijft lastig, al helemaal als niet duidelijk is waarom je kind zich precies tegen je afzet. Allereerst kan je proberen het gesprek aan te gaan. Stel je open op en probeer alleen te luisteren, voordat je er tegenin probeert te gaan. Het kan zo zijn dat het kind iets zegt waar jij je volledig niet in kan herkennen. Maar, dit is wat hij of zij ervaart. Het is niet per definitie waarheid, maar een gevoel.
Mocht het contact maar moeizaam verlopen en kom je er zelf niet uit, ga dan opzoek naar professionele hulp. Zij kunnen helpen met het accepteren en hebben ongetwijfeld tips om de situatie aan te vliegen. Mocht het kind ervoor open staan, nodig hem of haar dan op een dergelijke plek uit. Omdat er een ‘onpartijdig’ iemand aanwezig is, kunnen uitspraken worden genuanceerd en is de omgeving wat veiliger voor zowel jij als je kind.
Voel je verantwoordelijk voor je eigen geluk en wees je bewust van wat je tegen je kind zegt. niet alleen op het moment waar het al is misgegaan, maar ook tijdens de puberteit al. Respecteer de ruimte die ze nemen, maar maak ook regels. Win advies in bij een professional en lees je in, in de werking van het brein van een puber.
